توده‌های هوا، خصوصیات اصلی خود را از سطحی که بر روی آن تشکیل می‌شوند، کسب می‌کنند. برای اینکه توده‌های هوا شکل بگیرند لازم است هوا به مدت طولانی در یک منطقه ثابت باقی بماند، در نهایت گردش معمولی هوا موجب به حرکت در آمدن آنها می‌شود.
توده‌های هوا معمولا در بعضی از نقاط دنیا بیشتر از سایر مکان‌ها تشکیل می‌شوند به این مناطق سرچشمه (Source region) گفته می‌شود.
توده‌های هوا را با توجه به منشاء تشکیل آنها، طبقه‌بندی و نامگذاری می‌کنند و با توجه به منشاء، نشانه‌های معینی را برای آنها به کار می‌برند.
طبقه بندی توده‌های هوا
| نام و نشانه | مناطق منشا | خصوصیات |
| آرکتیک A | مناطق قطبی | سردترین توده هوای زمستان |
| قطبی بری cP | خشکی های جنب قطبی | سرد و خشک و بسیار پایدار |
| قطبی بحری mP | جنب قطبی و آرکتیک | سرد و مرطوب و ناپایدار |
| حاره‌ای بری cT |
بیابانهای عرضهای پایین بویژه صحرا و استرالیا |
بسیار گرم و خشک و پایدار |
| حاره ای بحری mT | اقیانوسهای منطقه جنب حاره | گرم و مرطوب ناپایداری شدید به جهت کناره غربی اقیانوسها |
| استوایی E | دریاهای استوایی وحاره | گرما و رطوبت زیاد |
